W wieku 65 lat w poniedziałek zmarł aktor Piotr Machalica, znany m.in. z ról w filmach: „Dekalog IX” Krzysztofa Kieślowskiego, „Dzień świra” Marka Koterskiego i „Sztuka kochania” Jacka Bromskiego. Był związany m.in. z Teatrem Powszechnym w Warszawie, Teatrem Polonia i Och-Teatrem.
Informację o śmierci aktora opublikowano na jego oficjalnym profilu na Facebooku: „Po dzielnej walce Piotr Machalica zmarł dziś o 02:30 w szpitalu MSWiA w Warszawie” – napisano.
Wiadomość przekazała także na swoim profilu na Facebooku Krystyna Janda. „Z wielkim smutkiem zawiadamiamy, że odszedł tej nocy, nasz wielki przyjaciel, kolega, wspaniały Człowiek i cudowny Artysta Piotr Machalica. Kochaliśmy i podziwialiśmy Go wszyscy. Był w naszej Fundacji od samego początku i zagrał na naszych scenach przez ostatnie 15 lat setki spektakli, także zaśpiewał wiele koncertów” – czytamy.
„Piotrusiu, kochanie, to pożegnanie, najczulsze z możliwych, to podziękowanie za Twój talent, przyjaźń, Twoje ciepło, czar, lojalność, rzetelność, poczucie humoru, prawość, wielkie Człowieczeństwo. Żegnaj piękny i czuły książę, cieszymy się że byłeś ostatnie lata bardzo szczęśliwy i dzieliłeś się z nami i publicznością Twoim szczęściem (…). Rozstajemy się w połowie przerwanego zdania. Zawsze będziemy pamiętać, nasze życie i teatry bez Ciebie tracą barwy. Kochamy Cię. Składamy żonie i rodzinie głębokie kondolencje” – napisała Janda.
Piotr Machalica urodził się 13 lutego 1955 r. w Pszczynie. W 1981 r. został absolwentem warszawskiej PWST. Przez ponad 20 lat był związany z Teatrem im. Zygmunta Huebnera w Warszawie, gdzie występował m.in. „Medei” wg Eurypidesa w reż. Huebnera, „Weselu” wg Wyspiańskiego w reż. Krzysztofa Nazara, „Trzech siostrach” wg Czechowa w reż. Agnieszki Glińskiej i „Królu Learze” wg Szekspira w reż. Piotra Cieplaka. W pamięci publiczności zachowały się także jego duety z Krystyną Jandą w spektaklach „Dwoje na huśtawce” wg Gibsona w reż. Andrzeja Wajdy i „Kotka na rozpalonym blaszanym dachu” wg Williamsa w reż. Andrzeja Rozhina.
W 2006 r. aktor został dyrektorem ds. artystycznych w Teatrze im. Adama Mickiewicza w Częstochowie, gdzie także występował na scenie (chociażby w „Hamlecie” wg Szekspira w reż. Andre Huebnera-Ochodło) i reżyserował spektakle (w tym „Życie: Trzy wersje” wg Yasminy Rezy). Funkcję dyrektorską sprawował do 2018 r. Współpracował m.in. z Teatrem Polonia, Och-teatrem i Teatrem 6.piętro. Ponadto można go było oglądać w spektaklach Teatru Telewizji, m.in. „Elżbieta, królowa Anglii” i „Sokół Maltański” w reż. Laco Adamika.
Na ekranie zadebiutował w 1979 r. w serialu „Najdłuższa wojna nowoczesnej Europy”. Wystąpił w kilkudziesięciu filmach i produkcjach telewizyjnych, m.in. w „Krótkim filmie o miłości” i „Dekalogu IX” Krzysztofa Kieślowskiego, „Zabij mnie glino” i „Sztuce kochania” Jacka Bromskiego, „Bohaterze roku” Feliksa Falka, „Saunie” Filipa Bajona, „Dniu świra” i „Wszyscy jesteśmy Chrystusami” Marka Koterskiego. Prócz tego szeroka publiczność kojarzy go z serialami „Złotopolscy”, „Egzamin z życia” i „Prosto w serce”.
Piotr Machalica zasłynął też jako wykonawca piosenki aktorskiej. Śpiewał głównie piosenki Okudżawy, Brassensa, Wojciecha Młynarskiego i Jana Wołka. Wydał płyty: „Portret muzyczny: Brassens i Okudżawa”, „Moje chmury płyną nisko”, „Piaskownica” i „Mój ulubiony Młynarski”.
Był laureatem wielu nagród i wyróżnień. Doceniono go m.in. Nagrodą Wyspiańskiego (1991 r.) i odznaką „Zasłużony Działacz Kultury” (1997 r.). W 2005 r. otrzymał Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”, a w 2011 r. – nagrodę Wielki Ukłon na Festiwalu Filmowym Quest Europe w Zielonej Górze.
Zmarł w poniedziałek nad ranem. Miał 65 lat.
Skoro bliski kolega Jandy to pewnie zaszczepiony.
Na co Metalica się przewalił?