Integracyjny Teatr Tańca AUTentYcZni My w niedzielę (13.3) z przedstawieniem „Czekając na…” zdobył pierwsze miejsce w ogólnopolskim konkursie teatrów szkolnych Telewizji Polskiej w kategorii instytucji oświatowych. Wielkie gratulacje dla artystów z ZPE!
– Wielka radość, wielka duma, ogromne poczucie spełnienia – podsumowuje Katarzyna Śliwińska, opiekun teatru. Z gali w Warszawie AUTentycZni przywieźli moc wrażeń i czek na 10 tys. zł. Nauczyciele przyznają, że mieli pewne obawy, jak niepełnosprawni artyści zaprezentują się w niedzielę na wielkiej gali w siedzibie TVP w Warszawie. Obyło się jednak bez większych niespodzianek. – Byłem grzeczny – mówi powoli 24 – letni Adam z autyzmem. Jak zareagował na werdykt jury? – Cieszę się – odpowiada. – Lubię teatr. Lubię występy.
Zwycięski spektakl „Czekając na…” to poetycka opowieść o przemijaniu, nawiązująca do poezji Bolesława Leśmiana. Główną rolę gra 22 – letnia Beata z autyzmem. – Moja córka dzięki występom wreszcie może być sobą – mówi Mirosława Łapuć, mama Beaty. – Na scenie nikogo nie rażą jej stereotypie jak machanie rękami, nie razi brak mowy, bo w sztukach nie mówi nikt. Wszystkie występy bardzo przeżywam i cieszę się z każdego sukcesu.
W teatrze ZPE występuje 13 uczniów w wieku od 12 do 24 lat. Niepełnosprawność nie przeszkadza im jednak w osiąganiu sukcesów. Startując w plebiscytach, jeżdżą na festiwale, z powodzeniem konkurują z teatrami amatorskimi ludzi zdrowych. Grupa AUTentYcZni My z Zespołu Placówek Edukacyjnych w Olsztynie właśnie osiągnęła swój jak dotąd największy sukces. – Ich pierwsze miejsce w ogólnopolskim festiwalu Telewizji Polskiej świadczy o tym, że w sztuce nie ma barier. I tak naprawdę nie ma ich w życiu, tylko sami je stwarzamy – mówi Wanda Agnieszka Jabłońska, dyrektor ZPE.
Występy i nagrody nie są jednak najważniejszym osiągnięciem niepełnosprawnych aktorów. Teatr jest dla nich przede wszystkim formą rehabilitacji, treningiem umiejętności społecznych, metodą na przezwyciężanie własnych ograniczeń. – Terapia tańcem przynosi doskonałe efekty w autyzmie bo wszelkie ruchy mające wpływ na otwieranie się ciała powodują otwarcie umysłu. Każdy z naszych uczniów przez cztery lata pracy w teatrze zrobił ogromny krok do przodu. Wszyscy są dziś bardziej kontaktowi, zorganizowani, pewnie siebie i własnej siły sprawczej, wychodzący z inicjatywą – mówi Katarzyna Śliwińska. – Terapia sztuką jest ciekawą i lubianą przez uczniów formą edukacji – mówi Agnieszka Jabłońska, dyrektor ZPE. – W ten sposób podnoszą oni poczucie własnej wartości, uczą się umiejętności społecznych, poprawiają kondycję fizyczną. Udział w przedstawieniach to dla nich ogromna nobilitacja. Wychodząc na scenę czują się wyróżnieni, mają poczucie wyjątkowości. Bo przecież wszyscy są wyjątkowi!
Jest także kolejny wymiar pozytywnych działań AUtenTYcZnych My: w ZPE pojawiają się kolejne działania teatralne z udziałem nie tylko niepełnosprawnych uczniów, ale także ich rodziców. Teatr stał się marką, wyróżnikiem olsztyńskiej placówki. A także szansą na oswojenie społeczeństwa z problematyką niepełnosprawności. – Jednym z naszych celów jest przybliżenie ludziom tajemniczego świata autyzmu poprzez uniwersalny język sztuki. Sztuki bez słów, opartej na ruchu, geście, bo to nierzadko jedyne sposoby komunikowania się ludzi z autyzmem – mówi Anna Wangin, nauczycielka – terapeutka.
Gratulacje dla opiekunów i artystów.
ciekawe ile dali w lape? :DDDDDDDDDDDDDD