Na 18 listopada przypadła 75. rocznica wystawienia pierwszego polskiego przedstawienia na deskach Teatru im. Stefana Jaracza w Olsztynie.
Choć historia teatru sięga jeszcze 20 lat wstecz, od pierwszego polskiego występu, to niezwykłym w dziejach historii miasta wydarzeniem było wystawienie „Moralność Pani Dulskiej” Gabrieli Zapolskiej w reżyserii Artura Młodnickiego, 18 listopada 1945 roku.
Na stronie Teatru możemy zapoznać się z historią budynku w Olsztynie:
„Teatr powstał w 1925 r. jako dar dla mieszkańców Allenstein za zwycięstwo w plebiscycie. Stąd jego nazwa – „Der Treudanktheater” (z niem. „W podzięce za wierność”), pod którą funkcjonował do 1945 r. W tym okresie w repertuarze placówki, znajdowały się sztuki teatralne oraz operowe i operetkowe (prezentowane w języku niemieckim). 18 listopada 1945 r. po raz pierwszy teatr zaistniał jako polska scena pod nazwą Teatru Warmii i Mazur. W trudnych warunkach lokalowych wystawiono wówczas „Moralność pani Dulskiej” Gabrieli Zapolskiej w reżyserii Artura Młodnickiego. Od 1946 r. instytucja funkcjonuje pod obecna nazwą Teatru im. Stefana Jaracza. W pierwszym zespole artystycznym znaleźli się: Maria Homerska, Hanna Skarżanka, Eugenia Śnieżko-Szafnaglowa, Karol Adwentowicz, Jan Kurnakowicz, Stanisław Igar, Stanisław Milski, Janusz Strachocki. Jednym z pierwszych kierowników muzycznych był pianista, Mirosław Dąbrowski. Ważną rolę w rozwoju teatru odegrał dyrektor placówki Aleksander Sewruk. Teatr, poza funkcjonowaniem sceny olsztyńskiej, jednocześnie prowadził działalność objazdową na terenie regionu i województw sąsiednich. Do 1975 r. teatr posiadał także scenę w Elblągu. Dzisiaj jego filialna scena znajduje się w Mrągowie. Uczestniczył ponadto w festiwalach i przeglądach ogólnopolskich, m.in. w Festiwalu Teatrów Polski Północnej, Festiwalu Małych Form w Szczecinie, Warszawskich Spotkaniach Teatralnych oraz w Teatrze TV.
Gościł także na scenach zagranicznych. Do końca lat 60. teatr utrzymywał charakter sceny prowincjonalnej. W repertuarze dominowały sztuki realistyczne i psychologiczno-obyczajowe oraz te, o wymowie antywojennej, a także inscenizacje polskich i obcych dzieł klasycznych. W latach 90-tych na scenie odbywały się ponadto spektakle dla dzieci i widowiska muzyczne, łączące w przedstawieniach słowo z muzyką, tańcem i śpiewem. W 1991 r. przy teatrze rozpoczęło działalność Policealne Studium Aktorskie im. Aleksandra Sewruka ze specjalnością: aktorstwo dramatyczne, którego dyrektorem został Zbigniew Marek Hass. W 2013 r. zakończyła się modernizacja i rozbudowa budynku teatru, m.in. powstała nowa Scena Margines, przebudowana została widownia Sceny Dużej, odremontowana została Scena Kameralna. Rozbudowano również łącznik między teatrem a budynkiem studium aktorskiego.”
Piękny budynek 🏢 😊
Chodzenie do teatru 🎭 ma sens✌️
https://www.youtube.com/channel/UCrD0_JpjZHCffCkauG7_Z8A