Miejski Ośrodek Kultury w Olsztynie przeprowadzi kolejną, czwarty już, kurs gwary warmińskiej. Gwarę tę zna niewiele osób – nie słychać jej na co dzień. Chętnych do nauki jest wielu, bo odkrywanie Warmii i „warmińskości” od kilku lat jest w modzie.
Marta Guściora z Miejskiego Ośrodka Kultury w Olsztynie poinformowała, że kurs gwary warmińskiej zostanie przeprowadzony w ramach przedsięwzięcia „Olsztyn leży na Warmii: gwara warmińska wehikułem zagubionej tożsamości”.
„Kurs będzie obejmował dziesięć dwugodzinnych spotkań i poza nauką gwary warmińskiej będzie obejmował też warmińskie tradycje, obyczaje, kulturę, czy historię. Wszystkie te elementy od kilku lat cieszą się wielką popularnością, bardzo wiele osób chce poznać, czym jest warmińskość, chce wiedzieć, gdzie jest Warmia, co ją definiuje i wyróżnia” – powiedziała Guściora. Dokładny termin kursu nie jest jeszcze znany.
Poprzednie kursy gwary warmińskiej cieszyły się ogromnym zainteresowaniem: przychodzili na spotkania seniorzy, którzy z dzieciństwa pamiętali, że w ich domach, czy domach ich dziadków mówiło się gwarą i chcieli sobie ją odświeżyć, przychodzili bardzo młodzi ludzie, którzy traktowali naukę gwary jak wyzwanie oraz przychodzili 30-40 latkowie, którzy czuli potrzebę zdefiniowania swoich korzeni.
„Z powodu historii losy rodzin mieszkających na Warmii nie są proste, wielu z nas nie wie, jakie są ich korzenie, bo nie wszyscy rodzice o tym mówili, w szkole o tym nie uczono. Warmia pociąga wiele osób, wiele osób w Warmii i warmińskości próbuje się zdefiniować i jest to cudowne zjawisko” – powiedziała Guściora.
O tym, że odkrywanie Warmii może być inspirujące świadczy wiele przedsięwzięć związanych z tym regionem muzyków, którzy tworząc inspirują się warmińskim folklorem. Warmińska kultura inspiruje też autorów prozy. Na nowo odkrywane są warmińskie baśnie i podania.
Warmia to kraina historyczna, nie geograficzna. Jej powstanie datowane jest na 1243 rok, kiedy papież Innocenty IV ustanowił cztery diecezje na terenie zajmowanym przez pogańskie plemiona pruskie. Były to diecezje: pomezańska, sambijska, chełmińska i warmińska. Decyzją papieża 1/3 diecezji warmińskiej należała się kościołowi i na tym obszarze władzę sprawował nie zakon krzyżacki, a biskup – stąd częsta nazwa Święta Warmia. Biskup władzą nad Warmią dzielił się z kapitułą – obszar Warmii podzielono na 10 komornictw i trzema z nich (Frombork, Pieniężno i Olsztyn) zarządzała kapituła, a pozostałymi – biskup. Od czasu II pokoju toruńskiego w 1466 roku, aż do czasu I rozbioru Warmia należała do Korony Polskiej, a biskup warmiński miał silną pozycję w królestwie. Po rozbiorach cały obszar Warmii przydzielono Prusom. Z czasem powstały tu Prusy Wschodnie. Teren Warmii ponownie stał się polskim po II wojnie światowej.
Bardziej znane Mazury, które otaczają Warmię od wschodu, zachodu i południa (na niewielkim obszarze Warmia graniczy z Żuławami) do Polski zostały przyłączone dopiero po II wojnie światowej. Stąd obie krainy mają odrębne tradycje i kulturę.
źródło: PAP
