Udało się w końcu rozwiązać zagadkę dotyczącą datowania osad w rejonie Jeziora Łańskiego, która od kilkunastu lat nie dawała spokoju naukowcom.
Sprawą osadnictwa w rejonie Jeziora Łańskiego, położonego w dzisiejszym powiecie olsztyńskim, archeologowie zajęli się już ponad dekadę temu. Przebadane przez nich cmentarzysko – jego wyposażenie oraz same nagrobki – wskazywało, że pochowani tam zmarli byli częścią rolniczej społeczności żyjącej trzy tysiące lat p.n.e. Jednak daty uzyskane z badań z wykorzystaniem węgla radioaktywnego C14, używanego do datowania substancji organicznych, pozwoliły określić wiek znalezionych kości na ok. 5600 lat.
Sprzeczne dane wprowadziły niemały zamęt w badaniach na terenie Jeziora Łańskiego, jednak po kilku latach sprawę udało się wyjaśnić dzięki dr. Łukaszowi Pospiesznemu z Instytutu Archeologii i Etnologii PAN w Poznaniu. Według ustaleń powodem rozbieżności w datach była dieta osadników – zwierzęta wodne, którymi żywili się osadnicy, wchłaniają bowiem atomy starego węgla (metoda C14 bazuje na analizie izotopów węgla, których zawartość w atmosferze jest względnie stała). Tezę umacnia fakt, że badacze z Instytutu Archeologii UW odkryli w czasie wykopalisk duże ilości muszli, małż i ości.
Zagadką pozostaje jednak tożsamość ówczesnych osadników. Obrządek pogrzebowy wskazywał na społeczność kultury ceramiki sznurowej, jednak jej członkowie nie trudnili się rybołówstwem, a ich dieta nie zawierała zwierząt słodkowodnych. Być może w wyeliminowaniu wątpliwości i domysłów pomogą wyniki badań DNA szczątków wydobytych z grobów na terenie wykopalisk.
JC
Podobne historie
