Film Maćka Millera podejmuje trudny temat opieki nad chorymi rodzicami przez ich dorosłe dzieci. Bohaterem film “Stasiek” jest mieszkaniec Olsztyna, który opiekuje się swoją ciężko chorą matką. Cała sytuacja trwa od czterech lat. Młody filmowiec, żeby lepiej zrozumieć temat zamieszkał przez trzy dni w domu bohaterów. Za swój obraz otrzymał specjalną nagrodę na Ogólnopolskim Konkursie Filmów Niezależnych OKFA 2014 w Koninie.
Skąd pomysł na tak trudny temat filmu?
– Pomysł powstał w trakcie spotkania z Marcinem Koszałką (polski filmowiec – red.). Powiedział mi, że najlepsze tematy są blisko nas i nie musimy się silić na ich szukanie. Po prostu trzeba obserwować rzeczywistość, która jest pod naszym nosem. Bohater filmu to mój przyjaciel i całą sytuację obserwowałem od początku. Od momentu, w którym zachorowała jego matka. Postanowiłem ugryźć ten temat. Będąc młodym człowiekiem chciałem zrozumieć tę sytuację. Miałem potrzebę poznania tego tematu i postawienia sobie i widzom kilku pytań. Na festiwalu podeszła do mnie kobieta i chciała podziękować za ten obraz. Powiedziała, że była w podobnej sytuacji jak bohater “Staśka”.
Czy przekroczenie granicy intymności było trudne? W końcu fizyczność osób chorych i schorowanych jest wśród ludzi tematem tabu.
– Od początku towarzyszyłem tej historii. Nigdy nie byłem w sypialni, ale zdawałem sobie sprawę z zabiegów higienicznych, które mają tam miejsce. Na początku, kiedy zabrnąłem tam z kamerą, było to dla mnie mocne doświadczenie. Ale szybko sobie z tym poradziłem. Musiałem przez to przejść, żeby powstał ten film.
Czy to twój pierwszy dokument?
– Nie. Już bawiłem się formą dokumentu, ale nie było to tak ważny temat.
“Stasiek” mimo bardzo poważnego tematu i naturalistycznych ujęć jest filmem bardzo ciepłym. Czy to było zamierzone?
– Nie chciałem odpowiadać za widza na pytania. Moim celem było pokazanie sytuacji taką jaka jest. Film jest ciepły, bo taka jest to historia. Bohater jest dobrym człowiekiem.
KM
