5.1 C
Olsztyn
niedziela, 22 grudnia, 2024
reklama

Terytorialsi z życzeniami u Pani major Ireny Tyman

WiadomościTerytorialsi z życzeniami u Pani major Ireny Tyman

Dziś swoje setne urodziny kończy major Irena Tyman, łączniczka Armii Krajowej.

Z tej okazji dowódca i żołnierze 45. batalionu lekkiej piechoty udali się do malowniczej wsi pod Olsztynem, by osobiście złożyć jubilatce życzenia. Wizytę seniorce złożył również Wójt Gminy Stawiguda Michał Kontraktowicz oraz przedstawiciele stawigudzkich instytucji.

To wyjątkowe dziś spotkanie pod gruszą, w ogrodzie jubilatki było okazją do wysłuchania ciekawych jej historii z uśmiechem na twarzy i niespotykanym optymizmem w głosie, czym mogłaby obdarować wiele osób. Wierzę, że okazji do spotkań będzie jeszcze wiele. Ze względu na pandemię nasze krótkie urodzinowe spotkanie z panią major odbyło się w ścisłym reżimie sanitarnym – powiedział dowódca 45blp, ppłk Łukasz Buczkowski.

Obecnie Zespół ds. Kombatantów 4. Warmińsko-Mazurskiej Brygady Obrony Terytorialnej opiekuje się blisko 60 kombatantami z Warmii i Mazur. Wśród nich jest Pani major Irena Tyman, żołnierz 6. Wileńskiej Samodzielnej Brygady Partyzanckiej ,,Tońki” – ,,Konara”.

Pani major ogromnie wzruszona dzisiejszym spotkaniem, przekazała młodemu pokoleniu szczególne przesłanie: „Żeby nie załamali się, żeby byli dobrej myśli, żeby uczyli się” .
Jesteśmy ostatnim pokoleniem, które ma możliwość przebywania z ludźmi, którzy walczyli o to byśmy dziś byli wolni.

Major Irena Tyman urodziła się w 1921 roku w Wilnie. Działalność konspiracyjną – jako łączniczka – rozpoczęła w 1941 roku, wstępując do ZWZ-AK. Do jej obowiązków należało dostarczanie broni, amunicji, ukrywanie rannych oraz pośredniczenie w korespondencji między partyzantami i ich rodzinami. Funkcje konspiracyjne wykonywała przeważnie na rzecz 6. Wileńskiej Samodzielnej Brygady Partyzanckiej ,,Tońki” – ,,Konara”.

Od 1944 roku odpowiadała za utrzymanie łączności pomiędzy Komendą Okręgu AK w Wilnie a dowództwem oddziałów w Dziewieniszkach. Po zdradzie sowieckiej w lipcu 1944 roku, utrzymywała kontakt pomiędzy Wilnem a jednostkami partyzanckimi w Puszczy Nackiej. W tym czasie została zatrzymana przed NKWD za pomoc w przewożeniu chorego Czesława Dębickiego (,,Jaremy”) – dowódcy Zgrupowania 3. Po jakimś czasie zwolniona z aresztu, osiedliła się w Kozich Laskach koła Nowego Tomyśla.

17 lipca 1945 roku została ponownie aresztowana przez NKWD za udzielenie pomocy rannemu dezerterowi z LWP. Sąd Wojskowy skazał Irenę Tyman na 2,5 roku więzienia. Na mocy amnestii 3 grudnia 1945 roku wyszła na wolność. W 1947 roku zdała egzamin dojrzałości oraz wyszła za mąż za Jerzego Tymana – żołnierza 6. Brygady. Nękana przez Urząd Bezpieczeństwa często musiała zmieniać miejsce zamieszkania. Dopiero w 1958 roku osiedliła się w Stawigudzie, gdzie pracowała jako nauczyciel do 1976 roku i mieszka do dziś.

Źródło: 4.W-MBOT

Zapisz się do naszego newslettera

Wysyłamy tylko najważniejsze wiadomości

0 komentarzy
Najlepsze
Najnowsze Najstarsze
Informacje zwrotne w treści
Wyświetl wszystkie komentarze
Polecane