Plac Cieszyński zyskał nowy wygląd. I chociaż prace na nim jeszcze trwają to już można podziwiać nową roślinność, która z dnia na dzień rozkwita.
Od lipca ubiegłego roku Uniwersytet realizuje projekt „Ochrona i poprawa warunków bytowania flory i fauny w architekturze miejskiej w zabytkowej części Kortowa I”. Rewitalizacja, na którą otrzymał ponad 3 mln zł z Regionalnego Programu Operacyjnego Warmia i Mazury, obejmuje prace na obszarze 21 ha w starej części kampusu – od dawnej pętli autobusowej, wzdłuż al. Warszawskiej, po granice parku kortowskiego. Prowadzone działania to element „Green University”, autorskiego programu prof. Ryszarda Góreckiego, rektora UWM rozpoczętego na początku poprzedniej kadencji.
Jednym z miejsc, które uległo zmianie jest teren wokół Rektoratu. Plac Cieszyński zyskał nową nawierzchnię z płyt betonowych. Powstały także miejsca postojowe wyznaczone za pomocą kostki kamiennej. Przebudowie uległy również ciągi piesze, do wykonania których użyto płytek betonowych z fakturą żwirkową oraz nawierzchni ekologicznej – mineralnej. Dlaczego mineralnej? Aby zwiększyć chłonność gruntu i jego zasobność w wodę z opadów i w ten sposób chronić parkową roślinność przed suszą.
– Zrealizowaliśmy już większość nasadzeń, wykonaliśmy nawierzchnie placów, miejsca postojowe i ciągi komunikacyjne. Pozostało nam zainstalowanie elementów małej architektury takich, jak ławki, kosze, budki lęgowe i tablice informacyjne – wyjaśnia Zbigniew Stachurski, kierownik Działu Inwestycji i Nadzoru Budowlanego UWM.
Na placu Cieszyńskim posadzono: graby pospolite, bukszpan wieczniezielony, trzmielinę fortune’a, hortensje drzewiaste i bukietowe, róże okrywowe i cis pospolity. Otoczenie zdobią także byliny: jeżówka purpurowa, kocimiętka Faassena, odętka wirgilijska i rozchodnik okazały oraz czosnek olbrzymi. Nieopodal znajduję się także łąka kwietna.
Wokół Rektoratu posadzono krzewy: hortensje bukietowe i drzewiaste, magnolię “Genie”; byliny: podrzeń żebrowiec, jeżówkę purpurową, kosaciec syberyjski, kokoryczkę wielkokwiatową, barwinka pospolitego; cebulowe: czosnek olbrzymi, śnieżyczkę przebiśnieg, lilię białą i tulipany; pnącza: bluszcz pospolity.
Rewitalizacja zakładała 3 podstawowe cele: podniesienie bioróżnorodności, podkreślenie zabytkowego charakteru przestrzeni oraz uporządkowanie i uzupełnienie istniejących nasadzeń, czyli poprawę estetyki. Aby podnieść bioróżnorodność i ulepszyć warunki bytowania zarówno człowieka, jak i innych żywych organizmów, w Kortowie posadzono drzewa, krzewy oraz kilkanaście tysięcy roślin zielnych należących do kilkuset taksonów roślin ozdobnych jak również dziko rosnących. Nasadzenia te zostały wkomponowane w istniejące układy zieleni z zachowaniem zaleceń konserwatora zabytków.
– Wszystkie rośliny sadzimy zgodnie z ich wymaganiami siedliskowymi, dbając także o to, żeby nie pozostawały w konflikcie z zabytkowym charakterem przestrzeni. Istotnym elementem, który ma podnieść różnorodność biologiczną w tej części Kortowa jest szpaler nasadzeń wzdłuż al. Warszawskiej. To ciąg krzewów o różnej formie, pokroju, okresie kwitnienia itd., które zostały posadzone pod drzewami już rosnącymi w pasie drogowym, po drugiej stronie ogrodzenia. Ciąg tych nasadzeń będzie stanowić ekran akustyczny i filtr dla zanieczyszczeń docierających z ulicy, korytarz ekologiczny dla niektórych gatunków zwierząt i dodatkowo będzie urozmaicać granicę terenu uniwersyteckiego. Nasadzenia te powinny być kontynuowane na całej granicy Kortowa – dodaje Zbigniew Stachurski.
Oprócz roślinności w Kortowie pojawiły się dodatkowe „hotele” dla owadów, budki lęgowe dla ptaków czy skrzynki gniazdowe dla nietoperzy. Architekci zadbali również o to, aby nie zabrakło małej architektury, czyli ławek, koszy oraz tablic informacyjnych, z których można dowiedzieć się więcej o otaczającej przyrodzie.
Projekt przygotowali i opracowali: dr inż. MARTA AKINCZA, architekt krajobrazu; mgr inż. JOANNA JAKUBIAK, architekt krajobrazu; mgr WIKTOR KNERCER, historyk zabytkoznawca; mgr inż. URSZULA KNERCER-GRYGO, architekt krajobrazu; dr inż. ALDONA FENYK – inwentaryzacja botaniczna; mgr SEBASTIAN MENDERSKI – inwentaryzacja ornitologiczna; JESSIKA TOMCZYK, studentka architektury krajobrazu; ALEKSANDRA WOJSZKUN, studentka architektury krajobrazu pod kierownictwem prof. Krzysztofa Młynarczyka, dziekana Wydziału Kształtowania Środowiska i Rolnictwa.
A gdzie są miejsca parkowania dla rowerów? Pseudo green University, skoro faworyzowane są samochody spalinowe.