W dzisiejszym świecie finansów bezpieczeństwo opiera się na solidnych filarach: KYC i AML. Pranie pieniędzy to gigantyczny problem, który kosztuje świat aż 2% globalnego PKB rocznie – to niewiarygodne 2 biliony dolarów! Nic dziwnego, że banki i innowacyjne firmy FinTech tak pilnie wdrażają te systemy.
KYC (Poznaj Swojego Klienta) ma za zadanie sprawdzenie osobowości użytkowników i potrafi zmniejszyć ryzyko kradzieży tożsamości o 70%! Z kolei przeciwdziałanie praniu pieniędzy (AML) polega na śledzeniu podejrzanych transakcji. Wspólnie, tworzą skuteczny system ochrony przed finansowymi nadużyciami – nowoczesne algorytmy potrafią wykryć 95% oszustw już na wczesnym etapie.
W tym artykule ja – Karolina Kowalczyk, szczegółowo przyjrzę się różnicom między KYC i AML oraz pokażę, jak te dwa mechanizmy współpracują ze sobą, aby stworzyć kompletny zautomatyzowany system obrony.
Czym jest KYC (Know Your Customer)?
Otóż, KYC co to? Polityka Poznaj Swojego Klienta (KYC) to nic innego jak dokładne sprawdzenie Twojej tożsamości, mające na celu potwierdzenie, że faktycznie jesteś osobą, za którą się podajesz. Proces ten jest obowiązkowo stosowany przez instytucje finansowe już od samego początku współpracy z klientem – czyli od momentu założenia konta. Nie jest to tylko dobra praktyka biznesowa, ale przede wszystkim wymóg prawny, który wynika z V Dyrektywy AML (Dyrektywa (UE) 2018/843) Unii Europejskiej. Standardowo, w ramach tego procesu prosi się o takie dane jak:
- Dowód tożsamości (paszport, ID);
- Potwierdzenie adresu (rachunki lub ePUAP);
- Numer identyfikacji podatkowej klienta (NIP, PESEL);
- Selfie lub skan twarzy do porównania biometrycznego;
- Informacje o źródle środków (zwłaszcza przy większych transakcjach)
- Deklarację PEP w przypadku osób na eksponowanych stanowiskach;
- Informacje o beneficjencie rzeczywistym.
Weryfikacja KYC ogranicza kradzież tożsamości i zmniejsza ryzyko wyłudzeń. Rynek oprogramowania KYC rośnie: analitycy przewidują, że globalna wartość narzędzi do identyfikacji osiągnie 29,32 mld EUR w 2030 roku (to przekłada się na roczny wzrost 15,4%).
Czym jest AML (Anti-Money Laundering)?
Głównym zadaniem AML jest identyfikowanie i blokowanie nielegalnych przelewów – niezależnie od używanej waluty. Dzięki temu możliwe jest skuteczne przeciwdziałanie przepływowi pieniędzy pochodzących z przestępstw, w tym korupcji, handlu narkotykami czy finansowania terroryzmu. Podstawą prawną dla tych działań w Polsce jest ustawa o AML z 1 marca 2018 roku, z najnowszymi zmianami wprowadzonymi w latach 2024-2025.
Ten akt prawny wprowadził obowiązek zgłaszania podejrzanych transakcji do Generalnego Inspektora Informacji Finansowej (GIIF). Muszą też prowadzić Rejestry osób i monitorowanie transakcji na bieżąco, zwłaszcza tych powyżej 15,000 EUR. W 2024 roku GIIF przekazał prokuraturze 757 zgłoszeń o praniu pieniędzy, czyli 38% więcej, niż w poprzednim roku.
Jak AML działa w praktyce?
AML wykorzystuje analizę danych, aby wychwycić schematy prania pieniędzy. Systemy transakcyjne łączą reguły ustalone przez FATF z uczeniem maszynowym. Algorytm wyłapuje nietypowe przelewy, np. dziesięć wpłat gotówkowych po 14,900 EUR w jeden dzień. W 2024 roku polskie instytucje wysłały 8,129 raportów SAR do GIIF, co oznacza wzrost o 71 % rok do roku. Operator natychmiast blokuje środki i przekazuje dane osobowe organom ścigania, jeśli odnotuje odstępstwo od profilu ryzyka klienta.
Kluczowe różnice między KYC a AML
AML, czyli system przeciwdziałania praniu pieniędzy (Anti-Money Laundering), ma za zadanie monitorowanie zachowań finansowych, by skutecznie wykrywać i zapobiegać nielegalnym operacjom. Natomiast procedura KYC (Know Your Customer) skupia się na weryfikacji tożsamości klienta. Poniższa tabela przedstawia cztery główne różnice między tymi dwoma kluczowymi procesami.
Jak KYC i AML współdziałają w zapobieganiu oszustwom
Synergia KYC i AML tworzy pełny obraz klienta i jego środków. Po zakończeniu procedury KYC system przypisuje klientowi profil ryzyka. Następnie moduł AML obserwuje wzorce przepływów pieniędzy. Gdy klient przesyła kwotę większą niż próg, algorytm porównuje transakcję z profilami sankcyjnymi oraz listami PEP.
Jeżeli nastąpi zgodność, instytucja natychmiast wysyła raport do GIIF, spełniając krajowe wymogi. Spojrzenie „kto?” z KYC łączy się z pytaniem „co robi?” z AML, co gwarantuje kompleksową ochronę. Można więc wyróżnić 5 kluczowych etapów we współpracy procesów KYC i AML:
- Przyjęcie klienta – identyfikacja przez KYC;
- Ocena wstępnego ryzyka – macierz ryzyka AML;
- Nadanie limitów i monitorowanie transakcji;
- Aktualizacja danych w Rejestrze osób co 12 miesięcy;
- Automatyczne alerty i zawiadomienia SAR.
Współpraca KYC i AML: przykłady z praktyki
Mogę podać nawet kilka przykładów doskonałego współgrania procesów KYC i AML – każdy z nich zaczerpnięty jest z mojej wieloletniej praktyki. Szanowany rynek internetowy rejestruje nowego użytkownika; kontrola KYC potwierdza autentyczność dokumentu. Trzy miesiące później ten sam użytkownik wpłaca 120 000 PLN w kryptowalucie i żąda natychmiastowej wypłaty.
Moduł AML wykrywa nietypowy wolumen i zgodność adresu portfela z listą OFAC, na podstawie której wprowadzane są sankcje. System blokuje konto, a GIIF otrzymuje SAR w trybie 24 godzin. Dzięki tej reakcji portal internetowy uniknął kary, która w podobnej sytuacji w 2024 r. mogła sięgnąć 5 mln zł nałożonych przez BaFin na Commerzbank. Podam też kilka innych ciekawych przykładów:
- Binance do 2023 r. pozwalał na konta z uproszczonym KYC. AML wykrył przelewy z portfeli objętych sankcjami, co zakończyło się ugodą USA na 4,3 mld EUR;
- Giełda kryptowalut KuCoin dopuszczała konta bez weryfikacji twarzy. Dochodzenie AML ujawniło 4 mld EUR z darknetu, skutkując aktem oskarżenia w USA;
Wnioski: znaczenie KYC i AML w ochronie konsumentów i firm
KYC i AML to jak tarcza ochronna dla całego świata finansów. Dzięki nim firmy nie tylko unikają gigantycznych kar, ale przede wszystkim chronią Twoje dane i pieniądze. Klienci zyskują pewność, że ich finanse są bezpieczne przed oszustami.
Z perspektywy analityczki widzę, że sprawnie działające systemy KYC i AML budują przejrzystość i zaufanie do każdej instytucji. Dokładne poznanie klienta i ciągłe monitorowanie transakcji to podstawa – razem minimalizują ryzyko finansowe, wspierają stabilność gospodarczą i dbają o dobrą reputację firm w Polsce.