4.4 C
Olsztyn
środa, 4 grudnia, 2024
reklama

W sztuce nie ma barier. Niepełnosprawni z Olsztyna w finale ogólnopolskiego konkursu

OlsztynW sztuce nie ma barier. Niepełnosprawni z Olsztyna w finale ogólnopolskiego konkursu

Ogromny sukces i kolejne otwarte drzwi Integracyjnego Teatru Tańca AUTentYcZni My. Niepełnosprawni aktorzy z Zespołu Placówek Edukacyjnych w Olsztynie dostali się do ogólnopolskiego etapu konkursu teatrów szkolnych Telewizji Polskiej SA, pokonując liczną konkurencję ze szkół masowych.

Do konkursu zgłosiło się ponad 300 teatrów z całego kraju. W finale znalazło się 25 z nich, między innymi właśnie AUTentYcZni My. Uznanie jury zdobyła sztuka „Czekając na…”, opowiadająca o przemijaniu i korespondująca z poezją Bolesława Leśmiana. – To bardzo udany spektakl, przestrzenny, dopracowany w szczegółach – podkreśla Wiesław Rajewski z TVP SA, członek jury. – Warto, by znalazł się w ścisłym finale.

„Czekając na…” to trzecie przedstawienie Integracyjnego Teatru, który powstał w 2012 roku. Występuje w nim 13 uczniów w różnym wieku i z różnymi niepełnosprawnościami. Z autyzmem, zespołami genetycznymi, porażeniem mózgowym. Mimo to – a może właśnie dlatego – osiągają sukcesy, z powodzeniem konkurując z teatrami amatorskimi ludzi zdrowych. – Nazwaliśmy się AUTentYcZni My, bo na scenie zawsze tworzy się prawdziwy obraz każdego ucznia – mówi Katarzyna Śliwińska, nauczyciel, opiekun teatru. – Czasem tylko my, terapeuci wiemy, gdzie kończy się choreografia, a zaczyna improwizacja…

W teatrze nie ma słów, nie ma zamkniętego scenariusza. Każdy występ to osobny proces twórczy zacierający różnice między artystą a widzem, nauczycielem a uczniem. Ludzi niepełnosprawnych umysłowo trudno bowiem zmusić do taniego efekciarstwa czy do artyzmu najwyższych lotów. – Dlatego moja Beata tak bardzo lubi występy. Nareszcie może być sobą, nie odróżniając się od reszty grupy – podsumowuje Mirosława Łapuć, matka 20–letniej AUtenTyCZnej. – Tutaj nikogo nie dziwią jej stereotypie ruchowe jak machanie rękami czy klaskanie. Nikogo nie dziwi brak mowy, bo w spektaklach nie mówi nikt. Córka może czuć się taka sama jak inni. Bardzo lubię występy – potwierdza 24-letni Michał z zespołem Downa. – Ludzie przychodzą i klaszczą, wszystkim się podoba.

W sztuce nie ma barier. Niepełnosprawni z Olsztyna w finale ogólnopolskiego konkursu konkurs Olsztyn, Wiadomości
Olsztyn.” width=”821″ height=”547″ /> Fot. ZPE Olsztyn.

Obecnie niepełnosprawni artyści wraz z terapeutami pracują nad czwartym spektaklem pod tytułem „DOORosłość”. – Jak sama nazwa wskazuje, sztuka opowiada o dojrzewaniu, o przechodzeniu przez różne etapy życia – mówi Magdalena Bielicka, nauczyciel terapeuta. – Więcej szczegółów na razie nie chcemy zdradzać. Zależy nam na zaskoczeniu widzów, na sprawieniu im niespodzianki.

„DOORosłość” będzie mieć swoją premierę już w kwietniu, na dużej scenie Teatru Jaracza, podczas obchodów Międzynarodowego Miesiąca Świadomości Autyzmu. Nic dziwnego, że próby w ostatnim czasie bardzo przyspieszyły. Każde spotkanie to jednak nie tylko taniec, ale również rozmowy, wspólne szukanie nie tylko scenicznych rozwiązań.

Teatr jest przede wszystkim praca terapeutyczna. Jak wszystkie formy pokazania sprawczości ludzi niepełnosprawnych wpływa na tworzenie ich pozytywnego wizerunku w społeczeństwie – mówi Wanda Agnieszka Jabłońska, dyrektor ZPE i przewodnicząca Stowarzyszenia Wyjątkowe Serce.  – Prowadzenie teatru jest wielkim wyzwaniem, sprawia jednak wiele radości wszystkim uczestnikom. Uczniom, ich rodzicom, nauczycielom, pracownikom. Efektem są naprawdę spektakularne sukcesy. Jestem bardzo dumna z moich uczniów i wiem, że jeszcze wiele sukcesów przed nimi!

Zapisz się do naszego newslettera

Wysyłamy tylko najważniejsze wiadomości

0 komentarzy
Najlepsze
Najnowsze Najstarsze
Informacje zwrotne w treści
Wyświetl wszystkie komentarze
Polecane